Fancy Goldfish forum

Die Tosakin heeft een slechte staart, omdat de voorste lobes niet omgeslagen zijn.

@ Vissengek: Bedoel jij niet een veiltail?

Ja, ik vind niet omdat consumenten extreme vormen willen hebben dat kwekers daar op in moeten gaan.
Ik vind het enorm zielig dat door mensenhanden vissoorten ontstaan die eigenlijk een rotleven hebben omdat ze door hun lichaamsbouw niet uit de weg kunnen, en echt gehandicapt zijn.
Zo heftig als we reageren op vissen die vergroeiingen hebben door te kleine behuizing, en mensen daar op aanspreken, zo heftig zouden we ook moeten reageren op vissen die vergroeid gekweekt worden, puur om liefhebbers tegemoet te komen.
Een vis moet ten alle tijden een viswaardig bestaan hebben.
Maar waar trekken we de grens?
Wij zijn net zo goed liefhebbers van demekins, oranda's en pearlscales, en eigenlijk zijn al deze vissen misvormd en zien sommigen er uit als buitenaardse wezens.
Maar omdat ons soort nog een redelijk goed leven hebben keuren we het goed, ze zwemmen goed, eten goed, groeien goed, en wij vinden ze mooi.
Dus wie en wat zijn wij?

Ik vind zelf dat de grens ligt bij of een vis lekker uit de voeten kan. Als een vis zoveel last van zijn vorm heeft dat hij niet meer lekker kan zwemmen, eten, etc, dan ligt daar voor mij echt een grens. Ik heb een demekin die ondanks de beperking van de bolle ogen wel ontzettend vrolijk is, goed eet en zelfs eitjes legt.

Interessante (maar gevaarlijke) vergelijking: ik heb een nichtje met downsyndroom, maar ondanks haar beperkingen is ze wel vrolijk en levenslustig. Het verschil is alleen dat we geen kinderen met handicaps 'kweken', maar wel vissen met handicaps. En ik merk dat ik nu dus een cirkeltje heb gemaakt waarna ik mezelf zou moeten tegenspreken, namelijk dat je dus ook geen vissen met handicaps moet kweken... Ik weet niet, als ik kijk naar mijn eigen sluiers dan zien ze er niet gehandicapt uit en gedragen ze zich allerminst zo.

Ik heb een broer met hetzelfde syndroom maar zou dat niet vergelijken, down is meer verstandelijk ipv fysiek.

Ik vind dat mijn telescoopogen enorm levenslustig zijn en zich eigenlijk niet ander gedragen dan Baby, een eigen kweek visje zonder uitpuilende ogen. Beide vormen eten veel, zijn actief en zien er gezond uit.

Daarnaast wordt er met mensen niet gekweekt, alhoewel bepaalde mensen wel een 'rasstandaard' voor ogen hadden. Ik denk dat je het kweken van vissen beter met het fokken van honden kunt vergelijken, daar is ook enorm veel variatie, al dan niet geslaagd.

Terechte opmerking Rietje, ik bedoelde eigenlijk alleen aan te geven dat gehandicapte visjes ook gelukkig kunnen zijn, de vergelijking was wat ongelukkig gekozen. Mijn excuses.

Het was niet bedoeld om het te laten overkomen alsof ik gekwetst was hoor

Over dat niet kweken met mensen, dat ging meer over dat we dat niet willen omdat er ooit al is mensen waren die de ongezonde drang hadden om dat wel te willen en zo een übermensch te creeëren.

Maarre alsnog, verstandelijk en fysiek gehandicapt is een wereld van verschil. Mijn ervaring is dat veel mensen die later fysiek of verstandelijk gehandicapt zijn geraakt er meer last van hebben dan zij die er mee geboren zijn, dit omdat sommige dingen die ze eerder wel konden niet meer mogelijk zijn. Het enige probleem bij degenen die er mee geboren zij, is dat zij wel kunnen zien bij andere mensen wat zij missen en het zodoende wel als negatief gaan ervaren.

Bij de goudvissen is dit niet aan de orde om dat zij niet zulke verstandelijke vermogens hebben.

Hm ja maar dan is het dus ook niet zielig zolang ze er normaal om kunnen bewegen/eten?

Yups, dat is mijn punt, zolang het normaal eten/paren/bewegen niet in de weg staat denk ik niet dat het te erg is. Het is onvermijdelijk dat mensen de natuur om hen heen beïnvloeden, dat zit al eeuwenlang in onze natuur, domesticeren/veredelen etc.

Mieke91 schreef:Ik vind zelf dat de grens ligt bij of een vis lekker uit de voeten kan. Als een vis zoveel last van zijn vorm heeft dat hij niet meer lekker kan zwemmen, eten, etc, dan ligt daar voor mij echt een grens. Ik heb een demekin die ondanks de beperking van de bolle ogen wel ontzettend vrolijk is, goed eet en zelfs eitjes legt.

Interessante (maar gevaarlijke) vergelijking: ik heb een nichtje met downsyndroom, maar ondanks haar beperkingen is ze wel vrolijk en levenslustig. Het verschil is alleen dat we geen kinderen met handicaps 'kweken', maar wel vissen met handicaps. En ik merk dat ik nu dus een cirkeltje heb gemaakt waarna ik mezelf zou moeten tegenspreken, namelijk dat je dus ook geen vissen met handicaps moet kweken... Ik weet niet, als ik kijk naar mijn eigen sluiers dan zien ze er niet gehandicapt uit en gedragen ze zich allerminst zo.

Oh jawel, kijk maar eens naar de biblebelt waar soms tig kinderen in een gezin een handicap hebben of een erfelijke afwijking.
Maar als je oppert dat daarop vaak getest kan worden en evt maatregelen genomen wordt je vergeleken met Mengele/Hitler.

Het probleem is idd dat men kweekt op een bepaalde eigenschap, daarin steeds verder gaat en de rest uit het oog verliest.
Niet alleen in de FGF maar bij elk dier, elk ras.
Zeer recent is er bijvoorbeeld nog een heftige discussie geweest over de Franse Bulldog, er is een fokker die met honden fokt die atletischer zijn, meer neus hebben, rondom getest zijn en dit jaar gebruikt ze een reu die een staart heeft.
De gruwel, een FB met staart, dat kan niet!
Een blauwbonte FB, dat kan echt niet!
Fokken zonder FCI stamboom, de horror!
Die bewuste fokker wordt dus uitgekotst door de mainstream FB fokkers want ze verpest het ras (en dan zeg ik het nog heel netjes).
Maar weet je, áls ik een FB zou willen zou ik 100x liever naar de fokker gaan die nu uitgekotst wordt dan naar een mainstream fokker, puur omdat deze fokster veel meer doet op gebied van testen en gezondheid.

*sidenote, ik kraak de mainstream Franse Bulldog niet af ofzo, ik heb alleen voorkeur voor honden (dieren in het algemeen) die functioneler gebouwd zijn.

Rietje schreef:Het was niet bedoeld om het te laten overkomen alsof ik gekwetst was hoor

Over dat niet kweken met mensen, dat ging meer over dat we dat niet willen omdat er ooit al is mensen waren die de ongezonde drang hadden om dat wel te willen en zo een übermensch te creeëren.

Dat is dus waar ik vaak tegenaan loop als ik dit onderwerp aansnijd.
Ik probeer nl niet om een 'fokverbod' op te leggen maar om uit te leggen dat je zo beslagen ten ijs kunt komen ipv voor een verrassing komen te staan.
En dan heb ik het vooral over families waarin een bepaalde erfelijke afwijking/handicap vaker voorkomt of als je al een kind (of meer) hebt gekregen met een bepaalde handicap die erfelijk lijkt te zijn en je wil graag meer kinderen.
Nergens zeg ik dat je na het testen geen kinderen meer 'mag', enkel dat je na de uitslag van zo'n test een weloverwogen keuze kunt maken wb gezinsuitbreiding en op welke wijze.

Ikzelf heb ook een genetische afwijking (Li-Fraumeni Syndroom, een afwijking op de afweercellen tegen kanker waardoor je erg kwetsbaar wordt voor kanker), een afwijking die mij qua functionaliteit niet in de weg zit.
Echter heb ik besloten dat er geen Loraine junior komt, omdat ik deze afwijking niet wil doorgeven, maar ook een kind niet wil laten opgroeien met een ouder die ernstig ziek wordt en evt vroeg overlijdt.
Morgen is het 15 jaar geleden dat ik mijn vader voor mijn ogen heb zien sterven als gevolg van deze afwijking.
Als mijn vader eerder van deze afwijking had geweten, had hij zich veel, eerder laten steriliseren en was ik nooit geboren.
Hij heeft de laatste 18 jaar van zijn leven met een enorm schuldgevoel rondgelopen dat hij mij, zijn kleine meissie en zijn grootste trots dit zwaard van Damocles heeft meegegeven.
Hij heeft ook mijn hele leven gezegd dat als hij dit had geweten hij ervoor gezorgd had dat ik niet geboren of überhaupt verwekt zou worden, juist omdat hij zo veel van mij hield dat hij mij dit had willen besparen.