Autopsie vergroeide Fantail
Geplaatst: 15-12-2011 03:19
Ondertussen alweer een tijdje geleden, maar hier alsnog een verslagje van de autopsie op mijn extreem vergroeide Fantail Bertha.
Even kort samengevat:
Bertha was mijn eerste goudvis waarmee ik deze hobby begonnen ben in een bloemenvaas.
Door zijn extreme vergroeiingen kon hij het laatste jaar amper meer zwemmen.
Zijn staartwortel was verlamd, waardoor hij met zijn rug en borstvinnen heeft leren zwemmen.
Dit kostte hem erg veel energie waardoor hij veel op de bodem zat.
Met de tijd werd hij steeds zwakker waardoor uiteindelijk zijn staartvinnen in het filter werden opgezogen.
Het herstel begon goed, maar bijna bij volledig herstel vertoonde hij toch tekens van een inwendig bacteriële infectie.
Dit gaf mij (met erg veel tegenzin) het besluit om hem te euthanaseren met kruidnagelolie.
Bertha is ruim 2,5 jaar in mijn bezit geweest en komt uit de LFS.
Hierdoor vermoed ik dat hij tussen de 3 en 4 jaar is geworden.
Het was tevens een mannetje.
De autopsie vond direct na euthanasie plaats, dus het zijn bloederige foto's.
Als je hier niet tegen kan adviseer ik je nog weg te klikken nu er niks te zien is.
Hier ligt Bertha klaar voor de autopsie op keukenpapier en vervolgens een handdoek om eventuele sappen op te vangen.
Ik heb in dit geval een gedeelte van de slijmhuid eraf gehaald om makkelijker te kunnen werken.
Zijn staartvinnen zijn hier flink ingekort door het voorval met het filter. Deze waren daarvoor langer als zijn lichaamslengte.
Hij was 9cm in lichaamslengte.
6cm in lichaamshoogte.
Ik begon met het uitwendig controleren.
Zijn ogen waren iets opgezwollen met een 'blaasje' boven zijn ogen. Dit duidt al op een inwendig bacteriële infectie.
Op deze foto is dat 'blaasje' boven zijn oog goed te zien.
Zijn kieuwen zagen er prima uit. Netjes rood zoals het hoort.
Al zouden ze vaal roze zijn geeft dit aan dat er problemen waren met de lever en/of nieren.
Vaal rozen met stippen geeft aan dat er sprake is van beschadiging door bacteriën of parasieten.
De binnenkant van zijn bek zag er ook prima uit.
Als de binnenkant van de bek rood ziet geeft dit aan dat er sprake is van bacteriën.
Vervolgens heb ik Bertha opengesneden langs zijn kieuwdeksel, in de lengte van zijn buik, tot aan zijn cloaca omhoog.
Hier werd mijn vermoeden meteen al bevestigd dat er sprake was van een beginnend inwendig bacteriële infectie.
De zwarte stippen (rechtsboven op de foto) aan de binnenkant van zijn huid geven dit aan.
Je ziet hier verder een aantal ingewanden zoals het darmenstelsel en de levers (de donker/bijna zwarte stukken).
Ik heb in dit geval de graten gebroken om de lap huid omhoog te leggen in plaats van hem er helemaal uit te snijden.
Hierdoor kreeg ik iets meer ruimte om te werken.
Nadat ik een gedeelte van zijn darmen eruit had gehaald werd zijn zwemblaas zichtbaar.
De craniale blaas (witte bal) liet ook weer tekens zien van een bacteriële infectie (de zwarte stippen).
Tevens is hij ook wat aan de grote kant.
De caudale blaas (rechts) vertoont veel te groot. Dit was vlak voor de dood zichtbaar tijdens het bodemzitten.
Hierbij kwam zijn achtereind iets omhoog en stak zijn kop iets naar beneden.
Ook is de afstand tussen de craniale en de caudale blaas te groot. Deze horen direct aan elkaar te zitten.
Ik heb de zwemblaas er voorzichtig uitgewipt om te kijken waarom de afstand tussen de 2 blazen zo groot was.
De oorzaak werd meteen duidelijk, er heeft zich een stuk darm om de verbinding tussen de 2 blazen weten te draaien.
Dit moet een gevolg zijn door de extreme vergroeiing.
Op deze foto is ook meteen goed te zien dat de 2 blazen samen in een 'vliesje' zitten.
Hierna heb ik de rest eruit gehaald. Het was vrij lastig uit elkaar te halen doordat het erg dicht op elkaar gedrukt zat.
Dit zijn de nieren welke er prima uitzien en geen gebreken vertonen. De rechtse nier op de foto is licht beschadigt tijdens het loshalen.
Bleke nieren kunnen wijzen op een bacteriële infectie.
Dit is het achterste deel van de levers. Helaas flink beschadigt tijdens het loshalen.
Deze horen normaal gesproken dezelfde kleur te hebben als de nieren. In dit geval zijn ze dus veel te donker.
Dit duidt op vergiftiging (in het verleden). Vergiftiging kan komen door medicatie en schadelijke stoffen in het water.
Als ze zwart zijn werken ze niet meer en kan dit een doodsoorzaak zijn.
Deze zullen nog wel hebben gewerkt maar een medicatiekuur hadden ze niet meer aangekund.
Als ze bleek zijn wijst dit op een bacteriële infectie.
Hier is het voorste stukje van de levers. Deze is nog mooi intact gebleven tijdens het loshalen.
Dit gedeelte zal weinig van toegevoegde waarde meer zijn geweest gezien de kleur.
De zwarte bal is de galblaas. Deze ziet eruit zoals het hoort.
Verder nog het overgebleven gedeelte van het spijsverteringskanaal wat ik niet uit elkaar kon krijgen.
Behalve dat het te compact is ziet het er verder prima uit. Hier zijn geen tekens van bacteriën te vinden.
Tot slot nog even een totaalplaatje hoe alles er aan het eind bij lag.
Autopsie op een zojuist geëuthanaseerde vis geeft een behoorlijke rommel doordat het bloed nog niet gestold is.
Deze autopsie heeft mijn vermoeden bevestigd op meerdere vlakken.
Er was sprake van een inwendig bacteriële infectie.
De bacteriële infectie was in beginstadium en had dus nog effectief behandeld kunnen worden.
Als ik de vis zou behandelen had het kort daarna alsnog einde verhaal geweest, omdat hij 'op' was.
De problemen hadden zich vanaf hier alleen maar verder opgestapeld.
Een niet in te halen groeiachterstand heeft een drastische invloed op de organen van een vis.
Hierdoor kunnen ze nog 'lang' overleven zonder problemen te vertonen maar zodra er eenmaal iets zichtbaar wordt zal de rest niet lang op zich laten wachten.
Even kort samengevat:
Bertha was mijn eerste goudvis waarmee ik deze hobby begonnen ben in een bloemenvaas.
Door zijn extreme vergroeiingen kon hij het laatste jaar amper meer zwemmen.
Zijn staartwortel was verlamd, waardoor hij met zijn rug en borstvinnen heeft leren zwemmen.
Dit kostte hem erg veel energie waardoor hij veel op de bodem zat.
Met de tijd werd hij steeds zwakker waardoor uiteindelijk zijn staartvinnen in het filter werden opgezogen.
Het herstel begon goed, maar bijna bij volledig herstel vertoonde hij toch tekens van een inwendig bacteriële infectie.
Dit gaf mij (met erg veel tegenzin) het besluit om hem te euthanaseren met kruidnagelolie.
Bertha is ruim 2,5 jaar in mijn bezit geweest en komt uit de LFS.
Hierdoor vermoed ik dat hij tussen de 3 en 4 jaar is geworden.
Het was tevens een mannetje.
De autopsie vond direct na euthanasie plaats, dus het zijn bloederige foto's.
Als je hier niet tegen kan adviseer ik je nog weg te klikken nu er niks te zien is.
Hier ligt Bertha klaar voor de autopsie op keukenpapier en vervolgens een handdoek om eventuele sappen op te vangen.
Ik heb in dit geval een gedeelte van de slijmhuid eraf gehaald om makkelijker te kunnen werken.
Zijn staartvinnen zijn hier flink ingekort door het voorval met het filter. Deze waren daarvoor langer als zijn lichaamslengte.
Hij was 9cm in lichaamslengte.
6cm in lichaamshoogte.
Ik begon met het uitwendig controleren.
Zijn ogen waren iets opgezwollen met een 'blaasje' boven zijn ogen. Dit duidt al op een inwendig bacteriële infectie.
Op deze foto is dat 'blaasje' boven zijn oog goed te zien.
Zijn kieuwen zagen er prima uit. Netjes rood zoals het hoort.
Al zouden ze vaal roze zijn geeft dit aan dat er problemen waren met de lever en/of nieren.
Vaal rozen met stippen geeft aan dat er sprake is van beschadiging door bacteriën of parasieten.
De binnenkant van zijn bek zag er ook prima uit.
Als de binnenkant van de bek rood ziet geeft dit aan dat er sprake is van bacteriën.
Vervolgens heb ik Bertha opengesneden langs zijn kieuwdeksel, in de lengte van zijn buik, tot aan zijn cloaca omhoog.
Hier werd mijn vermoeden meteen al bevestigd dat er sprake was van een beginnend inwendig bacteriële infectie.
De zwarte stippen (rechtsboven op de foto) aan de binnenkant van zijn huid geven dit aan.
Je ziet hier verder een aantal ingewanden zoals het darmenstelsel en de levers (de donker/bijna zwarte stukken).
Ik heb in dit geval de graten gebroken om de lap huid omhoog te leggen in plaats van hem er helemaal uit te snijden.
Hierdoor kreeg ik iets meer ruimte om te werken.
Nadat ik een gedeelte van zijn darmen eruit had gehaald werd zijn zwemblaas zichtbaar.
De craniale blaas (witte bal) liet ook weer tekens zien van een bacteriële infectie (de zwarte stippen).
Tevens is hij ook wat aan de grote kant.
De caudale blaas (rechts) vertoont veel te groot. Dit was vlak voor de dood zichtbaar tijdens het bodemzitten.
Hierbij kwam zijn achtereind iets omhoog en stak zijn kop iets naar beneden.
Ook is de afstand tussen de craniale en de caudale blaas te groot. Deze horen direct aan elkaar te zitten.
Ik heb de zwemblaas er voorzichtig uitgewipt om te kijken waarom de afstand tussen de 2 blazen zo groot was.
De oorzaak werd meteen duidelijk, er heeft zich een stuk darm om de verbinding tussen de 2 blazen weten te draaien.
Dit moet een gevolg zijn door de extreme vergroeiing.
Op deze foto is ook meteen goed te zien dat de 2 blazen samen in een 'vliesje' zitten.
Hierna heb ik de rest eruit gehaald. Het was vrij lastig uit elkaar te halen doordat het erg dicht op elkaar gedrukt zat.
Dit zijn de nieren welke er prima uitzien en geen gebreken vertonen. De rechtse nier op de foto is licht beschadigt tijdens het loshalen.
Bleke nieren kunnen wijzen op een bacteriële infectie.
Dit is het achterste deel van de levers. Helaas flink beschadigt tijdens het loshalen.
Deze horen normaal gesproken dezelfde kleur te hebben als de nieren. In dit geval zijn ze dus veel te donker.
Dit duidt op vergiftiging (in het verleden). Vergiftiging kan komen door medicatie en schadelijke stoffen in het water.
Als ze zwart zijn werken ze niet meer en kan dit een doodsoorzaak zijn.
Deze zullen nog wel hebben gewerkt maar een medicatiekuur hadden ze niet meer aangekund.
Als ze bleek zijn wijst dit op een bacteriële infectie.
Hier is het voorste stukje van de levers. Deze is nog mooi intact gebleven tijdens het loshalen.
Dit gedeelte zal weinig van toegevoegde waarde meer zijn geweest gezien de kleur.
De zwarte bal is de galblaas. Deze ziet eruit zoals het hoort.
Verder nog het overgebleven gedeelte van het spijsverteringskanaal wat ik niet uit elkaar kon krijgen.
Behalve dat het te compact is ziet het er verder prima uit. Hier zijn geen tekens van bacteriën te vinden.
Tot slot nog even een totaalplaatje hoe alles er aan het eind bij lag.
Autopsie op een zojuist geëuthanaseerde vis geeft een behoorlijke rommel doordat het bloed nog niet gestold is.
Deze autopsie heeft mijn vermoeden bevestigd op meerdere vlakken.
Er was sprake van een inwendig bacteriële infectie.
De bacteriële infectie was in beginstadium en had dus nog effectief behandeld kunnen worden.
Als ik de vis zou behandelen had het kort daarna alsnog einde verhaal geweest, omdat hij 'op' was.
De problemen hadden zich vanaf hier alleen maar verder opgestapeld.
Een niet in te halen groeiachterstand heeft een drastische invloed op de organen van een vis.
Hierdoor kunnen ze nog 'lang' overleven zonder problemen te vertonen maar zodra er eenmaal iets zichtbaar wordt zal de rest niet lang op zich laten wachten.