Geplaatst: 21-03-2014 19:42
Nou, he heh! Eindelijk dan weer eens een update van deze kant! Ik moet eerlijk zeggen dat ik na de dood van Bloemkool behoorlijk stuk zat en even helemaal nergens meer zin in had. Ik ververste, ik voerde en daar bleef het wel zo'n beetje bij. En daarbij is het hier ook gewoon heel erg druk geweest, dus ik had ook niet veel tijd voor foto's enzo. Hopelijk gaat dat de komende tijd weer wat verbeteren.
Half december kregen we nieuwe gordijnen en bij het inmeten raakte de "gordijnenman" helemaal lyrisch bij het zien van mijn aquarium. Wat een prachtige vissen! En zo groot ook!! Hoe had ik dat dan voor mekaar gekregen?? Hij had ook twee van dit soort visjes in een kom zitten, maar die werden maar niet groter en hij vond ze er ook niet heel erg gelukkig uit zien. Tja... de rest laat zich raden... Eerst stond ik hem de les te lezen over hoe je dit soort vissen dan het beste kon houden, en dat is dus ZEKER NIET in een kom! Enz. enz... Jullie kennen de drill. Goed, om een lang verhaal kort te maken: het eindigde ermee dat hij bijna smekend op zijn knieën zat of ik ALSJEBLIEFT zijn visjes over wilde nemen, want hij gunde ze toch echt ook zo'n leven! Diezelfde avond zwommen ze hier in quarantaine rond: een kleine oranje demekin en een zilver/grijze blaasoog!
Ze werden al snel omgedoopt door mijn dochters tot de nieuwe Goudje en de blaasoog werd Bluppie Christiaan.
So far so good. Maar al heel snel ging het mis... Zoals altijd ververs ik de quarantainebak dagelijks en dus ook die bewuste derde dag dat ze bij ons waren. Ik had heel even het korfje van de slang afgehaald zodat ik de poepjes van de bodem op kon zuigen. Ik kijk maar een fractie van een seconde opzij naar mijn jongste dochter die wat vroeg, en FLOEMP! Toen was het demekinnetje een oog kwijt!! Oh man! Wat vond ik dat erg! Stond te janken bij die bak...
Gelukkig herstelde hij zich heel goed en na een week of drie was de wonde vrijwel niet meer te zien en leek het alsof het nooit anders geweest was. Tijd voor introductie in het grote aquarium!
Bluppie Christiaan bleek zich tot een enorme macho te ontpoppen en begon meteen met zijn vinnen helemaal wijd uitstaand mijn grote oranda Sterretje uit te dagen!! Happen naar zijn buik, tegen zijn kop aanbotsen, rakelings lang hem heenzwemmen... Ik zei nog tegen hem: "niet doen! Hij is zes keer zo groot als jij, dat win je niet!" Maar luisterde hij, denk je? Natuurlijk niet! Dus de volgende dag was hij één van zijn blazen kwijt! Die lag keurig op de bodem om vervolgens verorberd te worden door Captain Koos Ik moet zeggen, sindsdien is hij een stuk rustiger en valt hij Sterretje niet meer lastig! Maar het is een pittig ding die de kaas niet van zijn brood laat eten.
Goudje de 3e is echter een heel ander verhaal. Dit visje was echt veel te nieuwsgierig voor zijn doen. Nieuwsgieriger dan goed voor hem was en dol op de planten in mijn bak. Binnen een week nadat hij in het aquarium was gekomen, vond ik hem in de aanzuigbuis van de pomp... Het korfje hadden ze er op de één of andere manier afgewerkt en het visje was samen met een hoop bladeren naar binnen gezogen. Helaas heeft hij dit niet overleefd en ik zal jullie de details besparen, want het was geen prettig gezicht...
RIP Goudje de 3e...
Bluppie Christiaan heeft zich gelukkig snel aangepast!
Wordt vervolgd... Ik ben weer even elders nodig
Half december kregen we nieuwe gordijnen en bij het inmeten raakte de "gordijnenman" helemaal lyrisch bij het zien van mijn aquarium. Wat een prachtige vissen! En zo groot ook!! Hoe had ik dat dan voor mekaar gekregen?? Hij had ook twee van dit soort visjes in een kom zitten, maar die werden maar niet groter en hij vond ze er ook niet heel erg gelukkig uit zien. Tja... de rest laat zich raden... Eerst stond ik hem de les te lezen over hoe je dit soort vissen dan het beste kon houden, en dat is dus ZEKER NIET in een kom! Enz. enz... Jullie kennen de drill. Goed, om een lang verhaal kort te maken: het eindigde ermee dat hij bijna smekend op zijn knieën zat of ik ALSJEBLIEFT zijn visjes over wilde nemen, want hij gunde ze toch echt ook zo'n leven! Diezelfde avond zwommen ze hier in quarantaine rond: een kleine oranje demekin en een zilver/grijze blaasoog!
Ze werden al snel omgedoopt door mijn dochters tot de nieuwe Goudje en de blaasoog werd Bluppie Christiaan.
So far so good. Maar al heel snel ging het mis... Zoals altijd ververs ik de quarantainebak dagelijks en dus ook die bewuste derde dag dat ze bij ons waren. Ik had heel even het korfje van de slang afgehaald zodat ik de poepjes van de bodem op kon zuigen. Ik kijk maar een fractie van een seconde opzij naar mijn jongste dochter die wat vroeg, en FLOEMP! Toen was het demekinnetje een oog kwijt!! Oh man! Wat vond ik dat erg! Stond te janken bij die bak...
Gelukkig herstelde hij zich heel goed en na een week of drie was de wonde vrijwel niet meer te zien en leek het alsof het nooit anders geweest was. Tijd voor introductie in het grote aquarium!
Bluppie Christiaan bleek zich tot een enorme macho te ontpoppen en begon meteen met zijn vinnen helemaal wijd uitstaand mijn grote oranda Sterretje uit te dagen!! Happen naar zijn buik, tegen zijn kop aanbotsen, rakelings lang hem heenzwemmen... Ik zei nog tegen hem: "niet doen! Hij is zes keer zo groot als jij, dat win je niet!" Maar luisterde hij, denk je? Natuurlijk niet! Dus de volgende dag was hij één van zijn blazen kwijt! Die lag keurig op de bodem om vervolgens verorberd te worden door Captain Koos Ik moet zeggen, sindsdien is hij een stuk rustiger en valt hij Sterretje niet meer lastig! Maar het is een pittig ding die de kaas niet van zijn brood laat eten.
Goudje de 3e is echter een heel ander verhaal. Dit visje was echt veel te nieuwsgierig voor zijn doen. Nieuwsgieriger dan goed voor hem was en dol op de planten in mijn bak. Binnen een week nadat hij in het aquarium was gekomen, vond ik hem in de aanzuigbuis van de pomp... Het korfje hadden ze er op de één of andere manier afgewerkt en het visje was samen met een hoop bladeren naar binnen gezogen. Helaas heeft hij dit niet overleefd en ik zal jullie de details besparen, want het was geen prettig gezicht...
RIP Goudje de 3e...
Bluppie Christiaan heeft zich gelukkig snel aangepast!
Wordt vervolgd... Ik ben weer even elders nodig